Yerel yönetimlere yönelik liderlik modelinin geliştirilmesi

Abstract

' Yerel Yönetimlere Yönelik Liderlik Modelinin Geliştirilmesi' adlı tez çalışmasında, belediyelerde faaliyet gösteren on dört meclis üyesi ile görüşülmüştür. Bu meclis üyelerinden on tanesi İstanbul'dan, bir tanesi Erbaa'dan, bir tanesi Samsun'dan, bir tanesi Gaziantep' den ve diğeri ise Ladik Belediyesi'ndendir. Birinci bölümde yerel yönetimlerin kavramı, kapsamı ve tarihsel bilgileri açıklanmıştır. Yerel yönetimler, demokratik yönetim anlayışına en yakın yönetim birimleridir. Siyasal bir sistemin demokratik olmadığı bir toplumda yerel yönetimden bahsedilemez. Türkiye'de uygulanan yerel yönetim birimleri; il özel idareleri, belediyeler ve köylerdir. İkinci bölümde yerel yönetimler, hukuki ve yönetsel açıdan incelenmiştir. 5302 sayılı kanun il özel idaresini kapsamaktadır. İl özel idaresinin organları; il genel meclisi, il encümeni ve validir. 5393 sayılı kanun ise belediye yasasıdır. Belediyenin organları ise; belediye başkanı, belediye meclisi ve belediye encümenidir. 5216 sayılı kanun ise büyükşehir belediyesini kapsamaktadır. Büyükşehir belediyesinin organları; büyükşehir belediye meclisi, büyükşehir belediye encümeni ve büyükşehir belediye başkanıdır. Köyün yönetim teşkilatı, durumu, tanımı ve işleyişi 442 sayılı Köy Kanunu ile düzenlenmiştir. Köyün organları ise; köy derneği, köy ihtiyar meclisi ve muhtardan oluşmaktadır. Üçüncü bölümde ise liderlik ile ilgili kavramsal terimler açıklanarak liderlik özellikleri ve teorileri anlatılmıştır. Liderlik; belli bir insan kalabalığı içinde, belirli amaçlara ulaşılmasını hedeflemektedir. Genel liderlik teorileri üçe ayrılmaktadır. Bunlar; özellikler yaklaşımı, davranışsal ve durumsallık teorileridir. Dördüncü bölümde de belediyelerde liderlik modeli incelenmiştir. Yönetim tarzlarına göre liderlik modelleri; otoriter liderlik, demokratik-katılımcı lider ve serbesttiyetçi-ekstra demokratik lider olarak tanımlanmaktadır. Liderlik modellerinin yerel yönetimlere yansıması şu şekilde olmuştur. Karizmatik liderlik, dönüştürücü liderlik, vizyoner liderlik, kültürel liderlik, bürokratik liderlik, entelektüel liderlik, siyasal liderlik, kriz dönemi liderliği ve stratejik liderliktir. Beşinci bölümde ise yerel yönetimlerde faaliyet gösteren on dört meclis üyesiyle derinlemesine mülakat yöntemiyle liderlik modelinin var olup olmadığı sorgulanmıştır. Derinlemesine mülakat sorularına verilen yanıtlar değerlendirilmiş.