Lider-Üye Etkileşiminin İşten Ayrılma Niyetine Etkilerinin Araştırılması

Abstract

Bu araştırmanın amacı, lider-üye etkileşiminin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisini belirlemektir. Bu amaçla, banka çağrı merkezi çalışanlarına anket yoluyla ulaşılarak veri toplanmış ve elde edilen verilere istatistiksel analizler uygulanarak bulgular elde edilmiştir. Literatür incelenmiş ve literatürde yer alan lider-üye etkileşimi ile işten ayrılma niyeti ölçeklerindenyola çıkılarak bir araştırma anketi tasarlanmıştır. Tasarlanan araştırma anketi Türkiye’de görev yapan 634 banka çağrı merkezi çalışanına kolayda örnekleme yöntemi ile uygulanarak araştırma verileri toplanmıştır. Anket yolu ile elde edilen verilere SPSS 25 ve LISREL 8.7 programları yardımıyla, geçerlik ve güvenirlik çalışması, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri uygulanarak bulgular elde edilmiştir. Araştırma verileri Türkiye’de görev yapan ve anketi doldurmayı kabul eden 634 banka çağrı merkezi çalışanı ile sınırlıdır. Araştırmanın sonucuna göre, lider-üye etkileşiminin işten ayrılma niyeti üzerinde anlamlı ve olumsuz yönde bir etkisi olduğu ortaya çıkmıştır. Çalışanların yöneticileri ile etkileşim kalitesi düştükçe işten ayrılma niyeti içine girdikleri tespit edilmiştir. Lider-üye etkileşimini etkileyen önemli faktörlerin, çalışanın algıladığı sadakat, katkı sağlama ve mesleki saygınlık düzeyleri olduğu belirlenmiştir. Bireysel ve örgütsel amaçların gerçekleştirilebilmesi için, yönetici ve çalışanların etkili bir iletişim ve etkileşim içinde olmaları gerektiği anlaşılmaktadır.Bu araştırma ile banka çağrı merkezi çalışanlarının lider-üye etkileşimi ve işten ayrılma niyeti bakımından görüşleri toplanmış ve yöneticilere, insan kaynakları profesyonellerine bilgiler sunulmuştur.